WERK?!?!

Het is weer maandag. Nu is echt iedereen binnen het onderwijs weer aan de slag. Uitzonderingen als ik daargelaten. Geeft wel een dubbel gevoel, enerzijds schreeuwt het van binnen: "Ik wil ook aan de slag!!!!!" Anderzijds tjsa heerlijk om alles op het gemak te kunnen doen en te genieten van de tuin en het weer en en en tsja vervelen doe ik me niet gemakkelijk. Toch geeft werk me een ander gevoel van voldaan zijn. Het maakt dan eigenlijk niet zoveel uit wat ik dan doe. Maar ja ik heb natuurlijk mijn persoonlijke voorkeuren en een bepaalde richting waar ik graag heen wil.
Doet me denken dat ik van de ww geen werk mag weigeren.... dat vind ik zeer vreemd en heb er met mensen in mijn omgeving al verschillende gesprekken gevoerd. Wat heeft prioriteit? Dat mensen op de goeie plek komen te zitten of dat mensen gaan werken ongeacht werkzaamheden? Nu ga ik bijvoorbeeld donderdag bij de jeugdgevangenis meedraaien.... als ik niet het gevoel heb van: dit is het ga ik toch echt nee zeggen.... want dat is voor beide partijen het beste: zij kunnen op zoek naar een werknemer die wel in het plaatje past en ik kan de plek vinden waar ik optimaal kan floreren! Stel dat ik tegen mijn gevoel in ja zou zeggen; wat gebeurt er dan? Ik kan een mooi scenario schrijven maarja het zal er dan geen zijn waarbij werknemer danwel werkgever blij zou worden. Laat staan van mijn toekomstige werkgever, die moet dan nog langer op mij wachten! Is het nou gewoon logisch nadenken.... steekt ww kop in het zand of snap ik het niet? Ik begrijp natuurlijk dat die regel in het leven is geroepen om de minder gewillige werkelozen onder ons te stimuleren en te dwingen maarja.... beetje jammer is het wel.

Gelukkig ga ik vrolijk verder het beroep huisvrouw uit te oefenen!!!
Wat ik ook doe ik wil het graag goed doen.